ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΥΛΛΟΓΟΥ

1924 - 1968

Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ

Το ιστορικό ξεκίνημα του συλλόγου μας πραγματοποιήθηκε το έτος του 1924, με την ονομασία "ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΠΟΔΟΣΦΑΡΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ", μεταξύ των οικισμών Νέων Κυδωνιών και Πυριτιδοποιείου, στην περιοχή του Αιγάλεω.

Το 1928 αναγνωρίσθηκε επίσημα από την Ε.Π.Ο. και έλαβε σαν αριθμό μητρώου το 8, ενώ το 1931 εντάχθηκε στη δύναμη της Ε.Π.Σ. Αθηνών και η ομάδα συμμετείχε για πρώτη φορά στο πρωτάθλημα της Γ΄ κατηγορίας, την αγωνιστική περίοδο 1931-32.

Το 1936 κέρδισε την άνοδο στη Β' κατηγορία, όπου παρέμεινε έως και τη στιγμή της κήρυξης του ελληνοϊταλικού πολέμου όποτε και ανεστάλησαν τα πρωταθλήματα.
Μεταπολεμικά, την αγωνιστική περίοδο 1948-49, στη Γ΄ Αθηνών και την αγωνιστική περίοδο 1951-52, κατέκτησε το πρωτάθλημα και την επιστροφή στη Β΄κατηγορία (εκείνη την εποχή στην προεδρία της ήταν ο μετέπειτα δημοφιλής τηλέ-παρουσιαστής Ίκαρος).

Την αγωνιστική περίοδο 1958-59 προβιβάστηκε στην Α2 Αθηνών, όπου αγωνίστηκε μέχρι και την περίοδο 1962-63 που υποβιβάστηκε.

Τη σεζόν 1964-65 κέρδισε την επάνοδο στην Α2 και ακολούθως τις σεζόν 1965-66 και 1966-67 κατέκτησε διαδοχικά τα πρωταθλήματα Α2 και Α1 Αθηνών και την άνοδο στην Α΄ Αθηνών, την πρώτη τη τάξει κατηγορία της Ε.Π.Σ. Αθηνών.

Τη σεζόν 1967-68 αγωνίστηκε για πρώτη φορά στην Α΄ Αθηνών.

1968 - 1978

Το καλοκαίρι του 1968 έπειτα από την αναγκαστική συγχώνευση με την Ιεράπολη και την απορρόφηση της Άμυνας Αιγάλεω (από το 1967), δημιουργήθηκε ο Αθλητικός Ποδοσφαιρικός Όμιλος "Ορφέας Αιγάλεω". Ο Ορφέας ξεκίνησε την αγωνιστική του πορεία στο πρωτάθλημα της Α' Αθηνών και πρώτος προπονητής ανέλαβε ο Μίμης Μπενάρδος.
Την περίοδο 1970-71 αναδείχθηκε τριταθλητής της Α' Αθηνών και προκρίθηκε στο ειδικό πρωτάθλημα ανόδου, μέσω του οποίου και με προπονητή τον πρώην διεθνή Χαράλαμπο Κοτρίδη κέρδισε για πρώτη φορά την άνοδό του στο πρωτάθλημα της Β' Εθνικής κατηγορίας.

Στην Β΄ Εθνική συμμετείχε τη διετία 1971-73 και αξιοσημείωτα κατά την πρώτη του παρουσία την περίοδο 1971-72 και στον εντός έδρας αγώνα του με την Καλαμάτα (0-0) καταγράφηκε το απόλυτο ρεκόρ εισιτηρίων (18.000 εισιτήρια) για το Δημοτικό Στάδιο Αιγάλεω.

Ο Ορφέας επανέλαβε τη συμμετοχή του δύο χρόνια αργότερα, αφού την περίοδο 1974-75 έχοντας πρόεδρο το Γ. Κουνελάκη και με προπονητή τον παλαιό άσσο του Αιγάλεω και της ΑΕΚ Σοφοκλή Κουλίδη, αναδείχθηκε εκ νέου τριταθλητής Α' Αθηνών και προκρίθηκε στο ειδικό πρωτάθλημα ανόδου όπου πέτυχε να πρωτεύσει και πάλι σε όμιλο του τουρνουά και να προαχθεί εκ νέου στη Β΄ Εθνική.

Η δεύτερη διετία του στη Β' Εθνική (1975-1977) χαρακτηρίσθηκε από σχετική σταθερότητα, ωστόσο η Αιγαλεώτικη ομάδα δεν κατάφερε να αποφύγει τον υποβιβασμό στο πρωτάθλημα της Εθνικής ερασιτεχνικής κατηγορίας, όπου έλαβε μέρος τη σεζόν 1977-78.

Κατ΄ αυτό το διάστημα και πιο συγκεκριμένα τη σεζόν 1976-77, ο Ορφέας σημείωσε την καλύτερη πορεία του στο Κύπελλο Ελλάδος, καθώς απέκλεισε την ΑΕΛ εντός έδρας στην παράταση με 3-2 και προκρίθηκε στο Β' γύρο της διοργάνωσης, όπου και αποκλείστηκε με δυσκολία στη διαδικασία των πέναλτι από την Παναχαϊκή (ομάδα Α' Εθνικής) στην Πάτρα.

1978 - 2007

Από το 1977 και μετά ξεκίνησε η πτωτική πορεία του σωματείου. Μετά τον υποβιβασμό του απ' τη Β' Εθνική που προήλθε με αμφιλεγόμενο τρόπο κατά την τελευταία αγωνιστική (Κυριακή, 19 Ιουνίου 1977) στο εκτός έδρας παιχνίδι με τον Α.Ο. Κορωπίου (όταν οι γηπεδούχοι, μετά από έντονες παροτρύνσεις των φιλάθλων τους δεν κατέβηκαν στο β' ημίχρονο, ώστε ο Ορφέας που προηγείτο με

4 - 0, να μη φτάσει στη νίκη που χρειαζόταν με πολλά τέρματα για να διατηρηθεί στην κατηγορία), ακολούθησαν δυο ακόμη απανωτές αποτυχίες.

Το 1978 τερμάτισε στην 10η θέση του Εθνικού Ερασιτεχνικού και σύμφωνα με την προκήρυξη του πρωταθλήματος θα παρέμενε στην κατηγορία. Ωστόσο, ο Αστέρας Ζωγράφου που αρχικά είχε τιμωρηθεί με αφαίρεση 10 βαθμών για απόπειρα δωροδοκίας και ήταν μεταξύ των υποβιβασθέντων ομάδων στον όμιλο του Ορφέα, δικαιώθηκε ακολούθως από το ΣτΕ, του επιστράφηκαν οι βαθμοί και ξεπέρασε στη βαθμολογία τον Ορφέα, που έτσι βρέθηκε σε θέση υποβιβασμού (11ος). Παρά τις διαμαρτυρίες της διοίκησής του, η απόφαση δεν άλλαξε.

Το 1979 έπεσε και από την Α' στη Β' ΕΠΣΑ. Μάλιστα έχει από το 1992 να αγωνιστεί στην Α' κατηγορία Αθήνας, όπου οι δύο τελευταίες παρουσίες του καταγράφηκαν τις αγωνιστικές περιόδους 1990-91 και 1991-92. Εκτοτέ αγωνίζεται στα τοπικά πρωταθλήματα της Ε.Π.Σ. ΑΘΗΝΩΝ.

2007 - 2024

Από το 2007 τα ηνία του Προέδρου έχει αναλάβει ο Θανάσης Τιτόνης, ο οποίος έως και σήμερα κρατάει το σύλλογο ζωντανό, με αξιοπρέπεια και σεβασμο προς την ιστορία του συλλόγου μας.

Εχει παρουσιάσει σπουδαίο έργο στις ακαδημίες του συλλόγου μας με την παρουσίασια ετησίως να ξεπερνά τους 200 μικρούς αθλητές κατά μέσο όρο, ενώ εδώ και αρκέτα χρόνια έχει ο "ΟΡΦΕΑΣ ΑΙΓΑΛΕΩ" αποτελεί μία παραδοσιακή όμάδα της Β' ΕΠΣ ΑΘΗΝΩΝ.

Με γνωμονά την οργάνωση και το μέλλον των μικρών μας αθλητών ανυπομονούμε ο "ΟΡΦΕΑΣ ΑΙΓΑΛΕΩ" να επιστρέψει τα επόμενα χρόνια εκεί που αξίζει και αρμόζει στην ιστορία του.

ΒΕΤΕΡΑΝΟΙ

ΧΑΡΗΣ ΚΟΠΙΤΣΗΣ

Ο Χάρης Κοπιτσής γεννήθηκε στις 5 Μαρτίου 1969 στην Αθήνα. Ξεκίνησε την σταδιοδρομία του στην ομάδα του Ορφέα, από όπου τον απέκτησε ο Α.Ο. Αιγάλεω, το καλοκαίρι του 1986. Έπαιξε εκεί για μιάμιση σεζόν, στη Β' Εθνική και Γ' Εθνική. Το Δεκέμβριο του 1987 παραχωρήθηκε στον Πανιώνιο, όπου αγωνίστηκε ως τη σεζόν 1991-92. Με τον Πανιώνιο έκανε το ντεμπούτο του στην Α' Εθνική την πρωτομαγιά του 1988. Σταδιακά κέρδισε θέση βασικού και γνώρισε επιτυχίες τη σεζόν 1988-89, όταν η ομάδα έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου. Όμως, ο ίδιος δεν έπαιξε στον τελικό. Στη συνέχεια, αγωνίστηκε ως βασικός μέσος στην ΑΕΚ και παράλληλα κλήθηκε στην Εθνική ανδρών. Στην ΑΕΚ γνώρισε εννιά επιτυχημένες σεζόν.

Πήρε 2 πρωταθλήματα (1992-93 και 1993-94), και 2 Κύπελλα (το 1996 που δεν έπαιξε στον τελικό και το 1997, στον τελικό του οποίου χτύπησε ένα επιτυχημένο πέναλτι, μετά την ισόπαλη παράταση, βοηθώντας την ομάδα του να το κατακτήσει). Επίσης, αγωνίστηκε σε 2 ακόμα τελικούς Κυπέλλου, στους οποίους η ομάδα του ηττήθηκε από τον ΠΑΟ (το 1994 και το 1995). Η συνεισφορά του στην κατάκτηση των Πρωταθλημάτων του 1993 και 1994 ήταν σημαντική, καθώς σκόραρε και τις 2 χρονιές στα αποφασιστικά ντέρμπυ απέναντι στου διεκδικητές του τίτλου, ΟΣΦΠ και ΠΑΟ, στη Νέα Φιλαδέλφεια, δίνοντας πολύτιμες νίκες στην "Ένωση".

Το 2002 επέστρεψε στο Αιγάλεω και την επόμενη σεζόν στον Πανιώνιο. Όμως, δεν κατάφερε να βρει θέση βασικού και πήγε στον Πανελευσινιακό στην Δ' Εθνική, όπου έκλεισε την καριέρα του.

ΜΠΑΜΠΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Ο Μπάμπης Σταυρόπουλος (γεννημένος στις 23 Ιουνίου 1947) είναι παλαίμαχος Έλληνας διεθνής επιθετικός ποδοσφαιριστής, που αγωνίσθηκε επαγγελματικά στις ομάδες του Α.Ο. Αιγάλεω και του Ολυμπιακού.

Πρώτη ομάδα του ήταν το σωματείο της Ολυμπιάδας Αιγάλεω (που αργότερα μετονομάστηκε σε "Ορφέας Αιγάλεω"), από την οποία μετεγγράφηκε στο Αιγάλεω το καλοκαίρι του 1967.

Πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στην Α' Εθνική την πρώτη αγωνιστική της περιόδου 1967-68, σε αγώνα εναντίον του ΠΑΟΚ.

Έως και τη σεζόν 1972-73, που υπέγραψε στον Ολυμπιακό Πειραιώς, είχε συμμετάσχει σε 176 αγώνες πρωταθλήματος, επιτυγχάνοντας και 42 γκολ.

Ως ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού έπαιξε για πέντε περιόδους (έως και τη σεζόν 1977-78).

Το 1978-79 επέστρεψε στο Αιγάλεω, ενώ το 1979-80 έπαιξε με το "Σίτι" στη Β' Εθνική και το 1980-81 ήταν παίκτης-βοηθός του Ανδρέα Σταματιάδη στην Αθηναϊκή ομάδα.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΙΟΝΥΣΟΠΟΥΛΟΣ

Ο Βασίλης Διονυσόπουλος, γεννημένος στην Αθήνα, στις 12 Μαΐου 1956, είναι Έλληνας εικαστικός καλλιτέχνης και πρώην ποδοσφαιριστής (τερματοφύλακας στον Ορφέα Αιγάλεω, στην Προοδευτική και στον Αίαντα Σαλαμίνας).

Έχει ασχοληθεί με τη ζωγραφική, τη γλυπτική και τη χαρακτική.

Απόφοιτος της ΑΣΚΤ (1981) με καθηγητές τους Γεώργιο Μαυροειδή και Ελευθέριο Κανακάκη, ενώ προηγουμένως έχει λάβει μαθήματα σχεδίου από το χαράκτη Βασίλη Παντελάκη.

Έχει πραγματοποιήσει επτά ατομικές εκθέσεις από το 1987 έως το 2007, ενώ έχει συμμετάσχει και σε πολλές ομαδικές. Δίδαξε και ο ίδιος σχέδιο κατά καιρούς, σε διάφορες σχολές και εργαστήρια όπως και στο ΤΕΙ Αθήνας (2001-2002).

ΣΠΥΡΟΣ ΛΑΓΚΑΔΙΤΗΣ

Ο Σπύρος Λαγκαδίτης, γεννημένος στις 3 Φεβρουαρίου 1957, είναι Έλληνας παλαίμαχος ποδοσφαιριστής, διεθνής με την Εθνική όμάδα των Νέων και πρωταθλητής Γ' Εθνικής, που αγωνιζόταν σαν κεντρικός αμυντικός. Ξεκίνησε από την εφηβική ομάδα του Ορφέα το 1970 και την περίοδο 1973-74, ντεμπουτάρισε στο πρωτάθλημα της Α' Κατηγορίας Αθηνών. Την επόμενη χρονιά (1974-75), ο Λαγκαδίτης αναδείχθηκε πρωταθλητής Γ' Εθνικής και τη διετία 1976-77, αγωνίστηκε με τον Ορφέα στην Β' Εθνική κατηγορία. Το 1976 κλήθηκε στην Εθνική Ομάδα των Νέων και το 1979 μεταγράφηκε στη μεγάλη ομάδα της περιοχής, του Α.Ο. Αιγάλεω. Ωστόσο, ένα σοβαρότατος τραυματισμός που υπέστη στο πόδι σε φιλικό αγώνα, τον υποχρέωσε να υποβληθεί σε 2 χειρουργικές επεμβάσεις στο εξωτερικό και το πρόβλημα του να απασχολήσει τον Π.Σ.Α.Π. Έπαιξε στις ομάδες του Α.Π.Ο. Χίου (1981-83 στο Εθνικό Ερασιτεχνικό Πρωτάθλημα), του Ατρόμητου Πειραιά (1983-1986 στο Ερασιτεχνικό), του Ηφαίστου (1986-87) και του Θεμιστοκλή (1987-88). Είναι παντρεμένος και έχει 2 παιδιά. Ο μεγάλος γιος του Κωνσταντίνος Λαγκαδίτης αγωνίσθηκε σαν τερματοφύλακας στον Α.Ο. Αιγάλεω και ο μικρότερος (Λοΐζος Λαγκαδίτης) στις Ακαδημίες ποδοσφαίρου του Π. Κατσικογιάννη.